Column: 'George Russell liet zich in Mexico weer eens van allerslechtste kant zien'
In dit artikel:
Tijdens de Grand Prix van Mexico in Mexico-Stad toonde George Russell zich opnieuw uitbundig op de boordradio en in zijn nasleep, waardoor zijn gedrag onderwerp van discussie werd. De Mercedes-coureur, die dit seizoen lange tijd onzeker was over zijn toekomst maar recent zijn contract bij de Zilverpijlen verlengde, leek toch nog zichtbaar onder spanning te staan: zowel bij de start, tijdens duels op de baan als in de communicatie met zijn team raakte hij geïrriteerd en opstandig.
Het kantelpunt kwam direct bij de hectische start, toen Max Verstappen dankzij een slipstream van Ferrari rücksichtslos naar voren schoof en vier wijd richting de eerste bocht ging. Russell, die zich naar eigen zeggen in een andere rij bevond, klaagde op de radio dat Verstappen de bocht had afgesneden en de positie moest teruggeven; later noemde hij de Nederlander opvallend hardhandig een 'kind' en een 'f*cking grap' op de boordradio. Achteraf bekritiseerde Russell bij Sky Sports de ogenschijnlijke ongestraftheid van bochtafsnijders en stelde vragen over de veiligheid wanneer meerdere auto's naast elkaar de eerste bocht proberen te nemen. Ironisch is dat Russell als voorzitter van de Grand Prix Drivers' Association ook betrokken is bij veiligheidskwesties.
Gedurende de race bleef hij scherp reageren op incidenten waarbij hij zich nauwelijks direct betrokken voelde. Toen Lewis Hamilton een tiensecondenstraf kreeg na een duel met Verstappen, vond Russell die straf terecht maar hield hij ook vol dat Verstappen daar eveneens een sanctie verdiende. Dergelijke uitspraken versterkten de indruk van opportunisme en frustratie.
Intern bij Mercedes liep het ook stroef. Russell meende duidelijk sneller te zijn dan teamgenoot Andrea Kimi Antonelli en drong aan op prioriteit om voor het podium te strijden. Aanvankelijk liet Mercedes de rijders vrij racen, maar op een gegeven moment gaf het team toe en stond Russell toe Antonelli te laten passeren. Hij slaagde er echter niet in om Oliver Bearman te passeren en moest later zijn positie weer teruggeven aan Antonelli, waarmee zijn eisende houding uiteindelijk weinig opleverde. Op de boordradio reageerde hij ook scherp tegen race-engineer Marcus Dudley toen banden en tempogevoel ter sprake kwamen.
De schrijver van het originele stuk concludeert dat Russell in Mexico van zijn slechtste kant toonde: weinig zelfreflectie, overgevoeligheid voor incidenten en een gebrek aan realiteitszin. Als verklaring worden de druk van een wisselvallig seizoen, contractonzekerheid en de teleurstellende prestaties van Mercedes genoemd. De suggestie wordt geuit dat een rustpauze Russell zou kunnen helpen om met meer kalmte aan de laatste races deel te nemen — al acht de auteur dat onwaarschijnlijk — en vraagt zich af of de Britse coureur zijn gedrag de resterende races kan bedwingen.