NB | 'Red Bull heeft niet naar Verstappen geluisterd en dat heeft de titel gekost'
In dit artikel:
Max Verstappen leverde in Brazilië opnieuw een indrukwekkende race, maar door keuzes van zijn team lijkt het kampioenschap vrijwel uit zicht: Lando Norris heeft nu een zodanige voorsprong dat alleen een vrijwel onwaarschijnlijk reeks tegenslagen hem nog van de titel kan beroven. Zelfs teamgenoot Oscar Piastri is praktisch uitgeteld; theoretische scenario’s waarin Piastri alles wint en Norris steeds tweede wordt, laten Norris nog nét voorlopen.
De raceanalyse wijst Red Bull aan als hoofdschuldige voor het verloren kampioenschap. Cruciale fouten waren een ongelukkige afstelling en strategische misrekeningen. Na een vroege stop zat Verstappen opgescheept met de verplichting om extreem veel ronden te overbruggen; Red Bull haalde hem na 27 ronden binnen terwijl de logische keuze medium–medium twee stints was geweest. Daardoor moest Verstappen te lang doorrijden op banden die achterbleven bij de concurrentie. De late keuze om toch opnieuw te stoppen voor zachte banden resulteerde slechts in een terugkeer naar de derde plaats, terwijl bij winst het puntenverschil met Norris veel kleiner geweest zou zijn en de titelrace levendiger.
Verstappens lekke band speelde hem paradoxaal in de kaart: de extra pitstop maakte dat hij aan het bandenreglement voldeed en zette hem op een strategie die achteraf beter uitpakte dan het oorspronkelijke plan, omdat de harde banden veel minder competitief bleken dan verwacht. Zonder die lekke band had het antwoord op de bandenproblemen afhangen van risicovolle vroegere keuzes — en Red Bull nam die keuze niet optimaal.
Ook de afstelling van de auto ging mis. Red Bull had recent succes met een stabiele basis, maar wijzigde in Mexico en opnieuw in Brazilië te veel elementen. Een opvallend oorzaak was interne besluitvorming: Gianpiero Lambiase, die zowel Verstappens race-engineer is als Head of Race Engineering, lijkt te hebben meegedacht in de richting van Yuki Tsunoda’s aangepaste setup. Tsunoda had in de sprint aangepast werk geleverd en drong die afstelling aan; dat leidde ertoe dat Verstappen’s feedback blijkbaar niet leidend was. Lambiase bood later zijn excuses aan—een erkenning dat de dubbelrol en het overnemen van Tsunoda’s set-up Verstappen mogelijk een zege kostte. Teambaas Laurent Mekies wordt ook genoemd: hij gaf aan dat men verwachtte met de teruggedraaide afstelling een podiumkans te creëren, maar dat oordeel bleek misplaatst.
Daarnaast wordt Red Bulls pit-timing kritisch onderzocht: teams als Haas (met Liam Lawson) lieten zien dat lange stints op mediums goed mogelijk zijn (Lawson reed 52 ronden op mediums), wat aangeeft dat Verstappen die 34–37 ronden ook had kunnen volbrengen als men de strategie niet had verprutst.
Overige punten uit de nabeschouwing: de straf voor Oscar Piastri in de sprint/hoofdwedstrijd wordt verdedigbaar geacht; hij duwde te hard naar binnen bij een herstart en gaf de positie niet terug, waardoor hij zowel het incident veroorzaakte als een oneerlijk voordeel behield. Wat de toekomst betreft: Verstappen heeft wel een klein voordeel door een versere krachtbron, maar McLarens motoren zijn aan het einde van hun levensduur en een motoruitval van McLaren of meerdere uitvallers bij Norris zijn de weinige realistische routes terug naar het kampioenschap voor Verstappen.
Kort gezegd: Verstappen was op het circuit uitstekend, maar Red Bulls keuzes op banden-, pit- en afstellingsgebied — mede beïnvloed door interne rolverdeling en beslissingen rond Tsunoda — hebben de wereldtitel de facto aan Norris geschonken.