Niet alleen voor miljonairs: zo blijft Formule 1 haalbaar voor ons talent

In dit artikel:

Autosport blijft duur, ook in de opstapklassen Formule 2 en Formule 3, zo illustreerde F2-coureur Richard Verschoor eerder met het voorbeeld dat hij zelf voor schade aan zijn voorvleugel moet opdraaien. Tegelijkertijd zegt Bruno Michel, CEO van F2 en F3, dat de organisatie veel doet om de financiële drempel voor teams en rijders te verlagen.

Michel legt uit dat de klassen inzetten op standaardauto’s die aan strenge veiligheidseisen voldoen maar zo betaalbaar mogelijk zijn. Daarnaast worden personeelsaantallen bewust beperkt (ongeveer 12 man per F2-team en 10 voor een F3-team die drie auto’s onderhoudt) en is het bandengebruik in een raceweek gelimiteerd om kosten te drukken. Omdat de races vaak tijdens F1-weekends plaatsvinden — in F2 zo’n 14 weekenden per seizoen — zijn logistieke en verblijfskosten hoger, maar de organisatie compenseert waar mogelijk, bijvoorbeeld door vrachtkosten te betalen.

Een belangrijke kostenbesparing komt van partners: Aramco levert volgens Michel gratis brandstof aan de teams, en Pirelli levert banden tegen relatief lage tarieven vergeleken met Formule 1. Samen helpen deze samenwerkingen de totale lasten voor teams te verminderen.

Kortom: door standaardisatie, strikte regie op personeel en materiaalgebruik en commerciële partnerschappen probeert de organisatie F2 en F3 betaalbaar te houden als opleidingslijnen naar de Formule 1 — al blijven individuele kostenposten, zoals schades, voor sommige coureurs een uitdaging.